Spacerem po Barcelonie

PARK GUELL

      

    Słyszysz: Barcelona. Myślisz od razu: Sagrada Familia, Park Guell, Gaudi. Bez wątpienia dzieła tego znakomitego architekta wyraźnie zaznaczyły się w krajobrazie Barcelony i stały symbolem  miasta. I choć kunsztu i oryginalności nie można Gaudiemu odmówić, warto też pamiętać, że ulice katalońskiej stolicy kryją mnóstwo architektonicznych perełek. Najlepiej odkrywać je na piechotę.

     Barcelona jest obecnie bardzo popularnym kierunkiem wakacyjnych wypraw. Każdego lata odwiedzają ją tłumy turystów. Możliwości zorganizowania takiej podróż  jest bez liku.  Każda ulica to oddzielna historia i zupełnie nowa inspiracja. Od bardzo dawna moim marzeniem była letnia wycieczka po Barcelonie. W te wakacje udało mi się   to marzenie spełnić. Zapraszam więc  na przechadzkę  po katalońskiej stolicy…

      Nasz spacer zaczynamy od Palau de la Musica Catalana zaprojektowanego przez  Domenecha i Montanera. Pałac znajduje się zaledwie 500 metrów od Placu de Catalunya i słynnego deptaku La Rambla. Bogactwo zdobień, kolorowe mozaiki oraz rzeźby niemal jak żywe, nie pozwalają oderwać wzroku od intensywnie czerwonej fasady. Stąd kierujemy się na północ, do dzielnicy Eixample. Jej rozwój przypadł na drugą połowę XIX i początek XX wieku, dzięki czemu niemal na każdym kroku napotykamy urzekające modernistyczne kamienice. Choć układ ulic w Eixample jest bardzo przejrzysty (wszystkie ulice przecinają się pod kątem prostym, a zabudowania posiadają charakterystyczne ścięte rogi na skrzyżowaniach), czuję się trochę jak w labiryncie. Zmierzamy ostatecznie w kierunku Passeig de Gracia.

Fasada PALAU DE LA MUSICA CATALANA

      Wzdłuż tej szerokiej alei gęsto rozmieszczone są ekskluzywne butiki. Raj dla zakupoholiczek. Roi się tu również od turystów. Nic dziwnego, to właśnie przy tej ulicy znajdują się najsłynniejsze kamienice Gaudiego. Podziwiając mieniącą się w słońcu Casa Batllo oraz miękkie, falujące linie jej fasady, mój wzrok nagle przyciągają geometryczne, schodkowe kształty sąsiedniego budynku. To Casa Amatller autorstwa Josepa Puiga i Cadafalcha. Wraz ze znajdującą się na rogu Casa Lleo Morera, wszystkie trzy budynki tworzą tak zwaną Illa de la Discordia, czyli "Kwartał Niezgody". Trzy niezwykłe domy, autorstwa  najznakomitszych architektów tego okresu, są kompletnie od siebie różne. Parę przecznic dalej znajduje się Casa Mila zwana również La Pedrera. Wspaniałe dzieło Gaudiego o zaokrąglonych kątach, z niebywałymi secesyjnymi balkonami. Mogłabym podziwiać tę budowlę jeszcze długo, ale w planie przed nami symbol Barcelony.

CASA MILA

     Spacerując wzdłuż ruchliwej Avenida Diagonal mijamy kolejne perełki architektoniczne. W końcu naszym oczom ukazują się charakterystyczne wieże. Zza rogu wyłania się dzieło życia Gaudiego, Sagrada Familia. Niezwykłość, strzelistość i ogrom budowli wprawia  w osłupienie. Nawet żurawie budowlane nie są w stanie umniejszyć jej piękna. Tak właściwie to nawet nieźle wpisują się w sylwetkę tej wiecznie nieukończonej katedry.

SAGRADA FAMILIA

    Po dłuższym przystanku postanawiamy, że dalej przemieścimy się metrem. Stąd do Parku Guell jeszcze spory kawałek. Planowanie niestety nie jest naszą mocną stroną i okazuje się, że od stacji metra do samego parku dzieli nas jeszcze niemały dystans, a do tego droga prowadzi stromo pod górę. W skwarze hiszpańskiego słońca, wymęczeni ostrym podejściem docieramy do tylnego wejścia do parku. Główne atrakcje znajdują się znacznie niżej, jednak stąd rozpościera się piękny widok na całe miasto. Ach… warto było się wspinać! Im niżej schodzimy tym tłum się zagęszcza. Wiadukty i arkady zdobywają nasze uznanie i są znakomitym tłem dla zdjęć. Mój apetyt na estetyczne wrażenia się zaostrza, ale gdy docieramy w końcu do słynnego tarasu z mozaikową ławką i Sali Kolumnowej czuję się jak w ulu. Mozaikową salamandrę - symbol parku prawie przeoczyłam. Oblegana ze wszystkich stron figura jest ulubionym obiektem do fotografowania. Przeciskamy się po schodach do głównej bramy. Uff… to ja już chyba wolę spokojny spacer ulicami Eixample.

PARK GUELL  od wejścia

Fregment akrad w PARK GUELL

CASA ANTNNIA

SALA KOLUMNOWA 

Justyna Kurek

PIERWSZE KROKI W NIBYLANDII